czwartek, 10 grudnia 2015

kot egipski mau


Kot Egipski Mau
Proszę nie mylić Egipskiego Mau z kotem o tej samej nazwie, wyhodowanym w Wielkiej Brytanii w latach 60-tych, który obecnie nosi nazwę Oriental Tabby. Egipski Mau został wyhodowany w Stanach Zjednoczonych i powstał z grupy podstawowej przywiezionej z Egiptu w 1953 r. Jest to cętkowany kot bardzo podobny do tych obrazowanych na rycinach i papirusach Starożytnego Egiptu. Obecnie uważa się, że Mau był udomowionym podgatunkiem cętkowanego dzikiego Żbika Nubijskiego. Nic dziwnego, że kojarzą się ze starożytnym Egiptem. Te małe cętkowane zwierzaki to relikt przeszłości. Niektóre Egipskie Mau były mumifikowane. Mau to po egipsku kot. Może jest pradziadem wszystkich kotów. Egipski Mau jest rzadko spotykany. Pierwsze krzyżowania mieszańców z amerykańskimi kotami krótkowłosymi, abisyńczykami i syjamami tabby miało miejsce już w latach 50-tych. Oficjalne uznany jako rasa przez CFF w 1968 r. i ostatecznie od CFA w 1977 r. Pierwsze okazy hodowlane dotarły do Europy w 1992. W Szwajcarii zapoczątkowano europejską hodowlę Mau. We wszystkich odmianach wymagany jest ciemny wzór na całym ciele i litera M na piersi.

Trochę historii

Rysunek kota na papirusie
Rysunek kota na papirusie Wiele zwierząt było W Egipcie postrzeganych jako przedstawicieli bogów (na przykład, krokodyle, jastrzębie i krowy), ale same zwierzęta nie były uważane za boskie. Jednakże, istnieją pewne dowody, że każdy kot był uważany za „półboga” (choć część egiptologów się z tym nie zgadza). Według jednej z teorii, kot jako istota „półboska” nie może być w posiadaniu zwykłego człowieka. Tylko faraon miał na tyle wysoki status by mieć w posiadaniu kota. Tak więc wszystkie koty były pod opieką faraona.
Najsłynniejszy kot bóstwo nazywał się Bast, ale jest też wiele innych starożytnych egipskich bogów, którzy byli związani z kotami. Neith czasem przybrał formę kota. Zarówno „Księgi Bram” jak i „Księgi Jaskiń” odnoszą się do boga kota imieniem Miuty (lub Mati lub Meeyuty). Mauti jest przedstawiony w grobowcu Setiego II i może również odnosić się do Mau Mau. W siedemnastym rozdziale „Księgi Umarłych”, Ra przybiera postać kota o nazwie po prostu Mau (czyli kot) w celu zabicia węża Apep. W tekście można przeczytać: „Jestem kot, który walczył w lesie Persea w Annu w nocy, a wrogowie Neb-er-tcher zostali zniszczeni”.
Po lewej – Mumia kota nr inw.
Po prawej – jej zdjęcie rentgenowskie.
Fot. W. Ejsmond i R.StasiukMumia ta trafiła do Muzeum Narodowego
w roku 1949 jako dar UNESCO.
Źrodo: www.archeolog.pl
W Egipcie starożytnym gdy kot umarł, ich ludzka rodzina była w głębokiej żałobie i wszyscy golili brwi. Następnie kot był zmumifikowanych i zakopany wraz z takimi specjałami jak mleko, myszy i szczury. Koty były często brane do Bubastis (centrum kultu bogini Bastet i stolica 18 nomu Am-Khent Dolnego Egiptu) by tam być pochowane. Grobowce odkryto również w Gizie, Abydos, Dendera i Beni Hasan. W Beni Hassan odkryto grobowiec w 1888 r., który zawierał 80.000 mumii kotów.
Zmarły kot był owijany w bisior ( wiązka jedwabistych nici powstająca z szybko krzepnącej wydzieliny niektórych, głównie morskich małżów) i zabalsamowane. Zmarły kot poddany był nacieraniu olejkiem cedrowym i przyprawami balsamującymi jako że mają właściwości nadawania przyjemnego zapachu i zachowania ciała przez dłuższy czas.

Charakter i opieka

Kot Egipski Mau Kot Egipski Mau Raczej jest nieśmiałym kotem lecz bardzo kochającym swojego opiekuna, skłania się by obdarzać uczuciem tylko jednego z właścicieli. Są wierne i kochające. Mau ma tendencję do wiązania się bardzo silnie z właścicielem, niektóre mogą być nieśmiałe w stosunku do obcych. Jest naturalnie aktywny, bystry i bardzo ruchliwy i zdolny do nauki paru trików czy sztuczek. Nauczą się otwierać szafki i wiele innych rzeczy, by dostać zabawki lub jedzenie. Łatwo uczą się aportować. Mau bardzo pilnuje swoich zabawek przenosząc je w bezpieczne miejsca i warcząc na każdego, kto zagraża ich usunięciem. Nie boi się wody. Lubią zanurzyć swoje łapy w wodzie i pić z kranu. Mają interesującą cechę wyróżniająca go spośród innych ras – to fałd skórny ciągnący się od brzucha po kolana. Wydłużone tylne łapy wspomagają szybsze bieganie. Niezwykłe jest futro Mau, występuje w 3 odmianach: srebrnej, brązowej i dymnej. To jedyne koty domowe z cętkami które widać wyłącznie na zewnętrznej stronie futra. Przy rozgarnięciu włosów podfutrze jest białe. Oczy często mają kolor agrestowy w starszym już wieku. Pyszczek wygląda jak by był pomalowany tuszem do rzęs, wokół oczu widać wyraźnie ciemną obwódkę.Pozwalają się kopać i czesać. Rzadko chorują. Żyją 14-16 lat. Powinny dostawać karmę bogata w białko (koty generalnie są bardzie bezwzględnymi mięsożercami niż psy). Linieją, ale wystarczy założyć na dłonie stare rajstopy i wygłaskać kota, wyciągniemy w ten sposób stare martwe już włosy. Koty tej rasy mają wyjątkową cechę, kiedy są szczęśliwe zaczynają dosłownie chichotać. Czasami kocury znaczą swoje terytorium moczem, podchodzą wtedy tyłem do ściany i potrząsają ogonem. Wykonują ten sam gest w momencie kiedy są zadowolone ale nie wydalają moczu. Właściciel powinien o tym wiedzieć.
Po lewej – Mumia kota nr inw.
Kot Egipski Mau
Cechą szczególną rasy jest energiczne machanie ogonem przypominające psie. Są dobrymi sprinterami w biegu rozwijają prędkość nawet do 22 km/h (niektóre źródła podają, że nawet do 45 km/h) i bez wysiłku skaczą na na duże wysokości.
Chociaż jego futro jest krótkie i łatwe do utrzymania w dobrej kondycji to regularne czesanie i usuwanie martwych włosów podfutrza, pomaga w osiągnięciu dobrego wyglądu. To koty, które uwielbiają jeść – należy zwracać uwagę aby kot nadmiernie nie przytył.


Charakterystyka

Kat. – krótkowłose i somalijskie
Budowa ogólna – średniej wielości długi i pełen wdzięku
Futro – jedwabiste, gęste, miękkie w dotyku z pięknym połyskiem, włosy średniej długości, dłuższe włosy mają do 3 obwódek ciemniejszej barwy
Głowa – zaokrąglona lekko średniej wielkości i pyszczek ani krótki ani szpiczasty
Oczy – duże, rozstawione szeroko, zaokrąglone
Uszy – średniej wielkości do dużych, wyglądają jak ustawione w czasie czuwania,lekko szpiczaste
Nogi – proporcjonalne do ciała
Łapy – zaokrąglone Ogon – średniej długości, prosty

Kolory:


Srebrny – Srebrny kolor podfutrza i ciemno szare znaki kontrastujące z podfutrzem.
Nos usta oczy są obrysowane czarna obwódką. Wyższa część szyi i broda oraz obszar wokół ust i nosa jest srebrny, wygląda jak biały. Wyższa część szyi i broda oraz obszar wokół ust i nosa jest blado- srebrny, wygląda jak biały. Skóra nosa jest czerwona jak cegła. Poduszki łap są czarne a kolor oczu jasnozielony. Brązowy – jasno-brązowy kolor podfutrza z kremowym kolorem na brzuchu. Ciemno brązowe znaki na jasnym podfutrzu. Tylna część uszu jest jasnobrązowo-różowa i nakrapiana na ciemnobrązowo. Nos usta oczy są obrysowane ciemnobrązową obwódką. Wyższa część szyi i broda oraz obszar wokół ust i nosa jest blado – kremowy, wygląda jak biały. Skóra nosa jest czerwona jak cegła. Poduszki łap są czarne lub ciemnobrązowe a kolor oczu jasnozielony.
Smoke – Grafitowy kolor ze srebrnym podfutrzem. Czarne cętko bardzo dobrze widoczne. Nos usta oczy są obrysowane grafitową obwódką. Górna część szyi, broda i obszar wokół nosa jaśniejsze w kolorze. Skóra nosa i poduszek czarna. Oczy jasnozielone.

Standard FIFe

MAU – kot egipski mau (Egyptian Mau)

Poniżej kody cech zewnetrznych kota, ustalone przez organizacje FIFe. Wszelkie zmiany i aktualny opis dostepny na stronach Organizacji. Federation Internationale Féline
Są 3 grupy kodu z czego każda ma odmienne oznaczenie w zależności od koloru i maści kota.
1. brązowy plamiasty: MAU n 24
2. czarno srebrny plamiasty: MAU ns 24
3. czarny dymny: MAU ns
Oznaczenie rysunku na sierści
24 rysunek cętkowany tabby (spotted tabby)
Oznaczenia koloru sierści
n – czarny (black)
s – dymny (7/8 włosa ciemno zabarwione, biała sierść tylko przy skórze)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz